Main » Files » Муслиманка

БРАЧНИ ПРАВА И ОБВРСКИ
11.15.2014, 2:23 AM

Возвишениот Аллах им пропишува на брачните сопружници разни права и обврски до кои треба да се придржуваат. Возвишениот Аллах вели: „...Тие имаат исто толку права колку и должности, според законот – само што мажите имаат предност над нив за еден степен – степен...“ (Ел-Бекаре, 228)

Аллаховиот Пратеник, с.а.в.с., на последниот хаџџ1 рекол: „Вашите сопруги кај вас имаат свои права, а и вие имате свои права кај нив...“

 

Некои од тие заеднички меѓусебни должности и обврски се:

  • брачна верност;

  • љубов и милост;

  • доверба;

  • желба, трпение, поднесување на животните непријатности и проблеми во настојувањето за зачувување на брачната заедница;

  • придржување за општите правила и прописи со кои се продолжува брачната врска итн.

 

 

 

 

Должности и обврски на сопругот кон сопругата

 

Покрај овие општи меѓусебни должности и обврски сопругот има и посебни обврски кон сопругата:

  • Потполно да & ги исполни нејзините морални и материјални права, како физички така и телесни; да & исплати мехр2, да & обезбеди издршка, да ја чува, да ја штити и да се грижи за неа живеејќи со неа на еден убав пристоен и пропишан начин, да ја храни, облекува, да & обезбеди стан, да & обезбеди сè што таа посакува во границите на шеријатот, а за него тоа да не преставува голема потешкотија. Да ја воспитува на прописен начин со убав совет и говор. Ако е непослушна, тогаш едно време се користи сексуална апстиненција, а ако пак таа продолжи со непослушност, тогаш во таа неугодна ситуација со многу услови, ограничувања и прописи му се дозволува да ја удри. Тоа треба да биде предупредувачки удар. Не смее да биде силен, затоа што не смее да остави никаква трага, модринка, а камо ли нешто повеќе од тоа. Не смее да ја удри по лицето. Не смее да ја злоупотреби оваа можност, затоа што ова не му е наредено, туку како краен метод, во специфични и ретки ситуации, и во ограничени услови дозволено. Возвишениот Аллах вели: „А оние од чија непослушност се плашите, посоветувајте ги, а потоа од нив во постела раздвојте се, па и удрете ги; кога ќе ви станат послушни, тогаш не правете им неправда.“ (Ен-Ниса, 34) Познато е дека нашиот сакан Пратеник Мухаммед, с.а.в.с., никогаш не удрил ниту една од своите жени, а тој најдоследно го практикувал исламот, оставајќи ни блескав пример кој треба да го следиме!

  • Да ја поучи за основните верски работи, ако не ги знае, или поради тоа да & овозможи за тоа да оди на одредени места каде што може да научи (мектеби, курсеви, семинари, предавања, училишта итн.) зошто духовната потреба во исламот не заостанува зад материјалната.

  • Да ја поттикне на учење, прифаќање и практикување на најосновните исламски прописи; да & забрани неисламско облекување и откривање, недозволено мешање и контактирање со други мажи, освен во присуство на махрем3, да не & пружи можност морално да се расипе, бидејќи Пратеникот, с.а.в.с., вели: „Човекот е пастир во своето семејство и одговорен е за своето стадо.“

  • Да не ги изнесува нејзините тајни пред луѓето.

  • Да има со неа сексуални односи, најмалку еднаш во четири месеци, освен ако нема некој посебен узур4 и оправдание, како што е отсуство поради пат и сл. Секако, овде би требало малку пошироко да се образложи и елаборира ова прашање, поради неговата важност во брачните односи, зошто и самите исламски научници се разединуваат по ова прашање. Ханбелиските5 алими6 сметаат дека тоа мора да биде најмалку еднаш во четири месеци и тоа задолжително, освен со оправдана причина. Така, во случај сопругот да одбие приближување кон сопругата после четири месеци сексуално апстинирање, жената би имала право поради тоа да бара развод на бракот. Меѓутоа, ако мажот би отишол на пат поради потреба, па дури и тоа да се одложи, тоа би било оправдана причина за потиснување на интимните односи. Кога мажот би отпатувал или престојувал шест месеци, без оправдание за тоа престојување, па жената би го повикала, должен е да се врати, како што Омер, р.а.7, донел одлука за оженетите муџахиди8, шест месеци да се задржат во војска на боиште, четири кај својата жена, а два месеци на пат, по еден месец во доаѓање и заминување.

  • Да спие и преноќува кај неа. Ако е во полигамен9 брак, тогаш, должен е да престојува кај неа кога ќе & дојде нејзиниот ред според распоредот.

  • Должен е да не & забранува на сопругата во случај на потреба да им помага на своите болни роднини, да им клања џеназе намаз10 при случај на смрт и да ги посетува под услов тоа да не биде на штета на семејството и сопругот.

  • Во случај на послушност на жената, мажот нема право да ја удира или да ја остава сама во кревет.

  • Да не ја принудува на одвратни и валкани работи.

  • Да го цени нејзиното мислење и да се консултира со неа.

  • Да се однесува коректно кон нејзините родители и роднини.

  • Да не ја изненадува со ненајавено враќање од пат, да ја извести за тоа и да побара дозвола за влез кај неа кога ќе се врати (како не би ја затекнал во неуредна и несакана состојба што може да има непријатни консеквенци во понатамошниот брачен живот).

1 Последниот хаџџ – или простувачкиот аџилак „хаџџетул веда“. Тоа е последниот хаџџ кој го направил Мухаммед, с.а.в.с., во десетта година после хиџра, со кој се простил со сите присутни. Тогаш на ридот Арафат присуствувале 124.000 или 144.000 хаџии, кога била одржана и хутбетул веда (Заб. на ред.).

2 Мехр - брачен подарок по нејзина желба, кој останува во нејзина сопственост (Заб. на ред.).

3 Махрем - блиски роднини на мажот или жената со кои што тој или таа не смеат да стапат во брак (Заб. на ред.).

4 Узур – шеријатско или некое друго прифатливо оправдание или причина кое го спречува интимниот однос во тој период (Заб. на ред.).

5 Ханбелиски – припадници на правната школа на имамот Ахмед ибн Ханбел, односно, ханбелиски мезхеб (Заб. на ред.).

6 Алим – еминентен научник, зналец, теолог, познавач на исламските и световните науки и научни дисциплини (Заб. на ред.).

7 Р.а. – кратенка од „радијллаху анху“ која се става веднаш по спомнувањето на некои од асхабите на Мухаммед, с.а.в.с., а значи „нека е Бог задоволен од него“. Ова важи за машките и за женските имиња и личности (Заб. на ред.).

8 Муџахиди – борци на Аллаховиот пат (Заб. на ред.).

9 Полигамен брак – брак со повеќе жени. Исламски, полигамијата е ограничена на четири жени, и тоа со претходно исполнување на пропишаните материјални услови (Заб. на ред.).

10 Дозволено е жената да клања џеназе намаз како што им е дозволено и на мажите без оглед дали таа ќе клања сама или во џемат. Ибн Омер, р.а., ја чекал Умму Абдуллах да му клања на Утбе. Аиша, р.а., наредила да се донесе џеназето на Сеид ибн Еби Веккас за да му клања.

Припрема и обработка-TEWHID.MK
www.tewhid.ucoz.org
https://www.facebook.com/Tewhid.mk


Преведе од босански:

Хаџи Фикрет Елези
КАКОВ ТРЕТМАН ЗАЗЕМА БРАКОТ 

ФУСНОТА

11.Брак мута или никахул-мута - привремен брак, односно, мажот и жената да стапат во брак со привремен договор т.е одреден рок, а за тој рок да & исплати одредена сума на пари и сл. И по истекување на рокот се разведуваат. Овој начин на брак е строго забранет, со напомена дека не бил забранет во првото време на спуштањето на објавата, но потоа бил забранет од Аллах и Неговиот Пратеник сè до Судниот Ден. Овој брак се практикува единствено само кај шиите, кои и онака не се дел ехли сунетот, а со самото тоа и од исламот (Заб. на ред.).

12.Шиити – посебна религија одвоена од изворниот ислам, а базирана на првобитното секташко учење кое за главна карактеристика има верување во легитимноста на директното Алијино наследство на Пратеникот Мухаммед, наместо Ебу Бекровото. Одредени групации од ова учење одат до тој степен на неверство што дури сметаат дека Алија требал да ја добие објавата од Аллах наместо Мухаммед. Заедничко на сите шиитски секти и групации е анимозитетот кон асхабите: Ебу Бекр, Омер и Осман, нека е Аллах задоволен од сите нив. Оваа религија е слична на христијанството и се карактеризира со обожување на мртовци, ибадет врз гробови и посредништво, што е очигледен акт на политеизам (ширк) и рушење на монотеизмот (тевхидот) (Заб. на ред.).

 13.Последниот хаџџ – или простувачкиот аџилак „хаџџетул веда“. Тоа е последниот хаџџ кој го направил Мухаммед, с.а.в.с., во десетта година после хиџра, со кој се простил со сите присутни. Тогаш на ридот Арафат присуствувале 124.000 или 144.000 хаџии, кога била одржана и хутбетул веда (Заб. на ред.).

 

Category: Муслиманка | Added by: tewhid
Views: 643 | Downloads: 0 | Rating: 0.0/0
Total comments: 0
Only registered users can add comments.
[ Sign Up | Login ]
НОВО-ВИДЕО
facebook
kуран
посетеност
YouTube
fACEBOOK
YouTube