Етимолошко значење: Она кое го користиме за да се реализира некоја цел или да се приближиме до нешто/некого.
Верското значење е да се искористи верски дозволена причина за да му се приближиме на Аллах, џел-ле ше’нуху.
Дозволен и недозволен.
Забранет Тевесул е секој оној кој што е во спротивност со спомнатите форми на дозволен Тевесул.
- Посредувањето со цел приближување кон Аллах преку правото (хакк) и положбата која ја има некоја личност.
- Довата и заветот со кои им се обраќаме на тнр. евлии и добри луѓе.
- Принесување на жртви (курбани) за евлиите и често престојување околу нивните гробишта.
Принесувањето на жртва на некој друг освен Аллах
Зборот зебх од етимолошка гледна точка значи колење.
Терминолошки значи колење и пуштање на крв на посебен начин со цел величање и приближување кон Бога.
Колењето на курбани може да се категоризира во три категории:
- Верски пропишано
- Верски дозволено
- Принесување на Курбани кои се Ширк
-
Примери на верски пропишани курбани се:
- Курбаните кои се колат за Курбан Бајрам.
- Курбаните кои се колат за да се исполни завет даден на Аллах, џел-ле ше’нуху.
- Курбанот за време на Хаџ.
- Курбан кој се коле како откуп за грешки во тек на Хаџ и Умре.
- Акиката која се коле во знак на благодарност за новороденото дете.
- Курбан кој се дели на сиромашните со цел да се придобие Аллахоото задоволство.
- Курбанот кој се коле за да се почестат гости.
-
Во групата верски дозволено колење спаѓаат:
- Колењето на животни за да се тргува со нивното месо.
- Колење на животно чие месо ќе се користи за исхрана.
-
Во групата колење кое е од Ширк спаѓа:
- Колење и принесување на жртви на кипови/идоли.
- Курбани кои им се принесуваат на џинни.
- Принесување на жртви за турбиња, гробишта и места каде се чини Ширк.
- Колење на курбан при вселување во куќа со цел да се заштити од џинни/демони.
- Курбан кој се коле пред да влезат младоженците во нивната куќа и преминување преку крвта на принесената жртва.
- Курбан кој се коле за Аллах но се спомнува друго име а не Аллаховото име, субханеху уе те’ала.
-
Сиже:
1. Колењето и принесувањето на жртва е ибадет кој му се упатува само на Аллах и не е дозволено истиот да му се упати на некој друг освен на Аллах, субханеху уе те’ала. Доказ се зборовите на Возвишениот:„Кажи: Клањањето мое, и обредите (курбаните) мои, и животот мој, и смртта моја, навистина Му се посветени само на Аллах, Господарот на световите.“ (Ел Енам, 162)
2. Колењето и принесувањето на жртва на некој друг а не на Аллах е Голем Ширк и тој што тоа го прави е проколнат од Бога. Божјиот Пратеник, сал-лаллаху алејхи уе селем, вели: Проколнат е тој што ќе заколе курбан за некој друг освен за Аллах. (Муслим)
Завет (Незр) даден на некој друг освен Аллах
Етимолошки незр значи цврста одлука.
Терминолошки незр е кога верски одговорно лице (мукеллеф) ќе се обврзе со ибадет кој не му е должност за да го велича тој во чие име се заветувал.
Дадениот завет е ибадет
Не е дозволено да се заветуваш дека ќе направиш некое дело кое не ти е должност освен во име на Аллах, џел-ле ше’нуху. Доколку тоа се направи со цел да се велича некој друг (не Аллах) тогаш се прави голем Ширк. Аллах, субханеху уе те’ала, вели: „Тие заветот го исполнуваат...“ (Ел Инсан, 7)
Оној што ќе се заветува во некого друг а не во Аллахово име, не му се дозволено да го изврши тоа за што се заветувал.
Кога заветот станува Ширк
Кога човекот ќе се обврзе со нешто во име на некој друг а не Аллах величајќи го и барајќи блискост до него како на пример:
- Да каже: Доколку Аллах, субханеху уе те’ала, го излечи овој болен за гробот на евлијата ќе заколам „толку“ овци и ќе дадам „толку“ пари.
- Да каже. Доколку ми се роди дете за евлијата ќе заколам курбан на неговиот гтоб.
- Да каже: Се заветувам да заколам три курбана за „тој“ евлија и за „тој“ џинн.
- Да даде завет за некој кип/идол.
- Да даде завет за сонцето или месечината.
-
Ел Исти’анету, Ел Истигасету, Ел Исти’азету- барање на помош, излез и заштита
Ел Исти’анету: барање на помош
Ел Истигасету: барање на спас/излез од тешка ситуација.
Ел Исти’азету: барање на заштита
Доказ дека овие три дејства се ибадет се ајетите:
За првото: „Само Тебе Те обожуваме и само од Тебе помош бараме!“ (Ел Фатиха, 5)За второто: „И кога од Господарот свој помош (излез) побаравте...“ (Ел Енфал, 9)За третото: „Кажи: Барам заштита кај Господарот на луѓето.“ (Ен Нас, 1)
Прописи за овие три работи доколку истите се бараат од некој друг а не од Аллах, субханеху уе те’ала.
Истите можеме да ги поделиме во две категории:
- Дозволено кога ќе се исполнат следниве четири услови:
-
Два услова кои се поврзани со тоа што се бара со овие три дела (Ел Исти’нету, Ел Истигасету, Ел Исти’азету):
1. Она што се бара да не му е својствено единствено на Аллах.
2. Тој од кого се бара да е во можност истото да го исполни.
Другите два услова се поврзани со тој од кого се бара помош, излез и заштита:
1. Човекот од кого спомнатото се бара да е жив
2. Истиот да е присутен.
- Ширк доколку изостане еден од спомнатите услови.
-
припрема
http://www.tewhid.ucoz.org
http://www.facebook.com/Tewhid.mk
од книга-ТЕВХИД.Знаењето за Теухидот во олеснета форма
Автор:
Абдуллах ибн Ахмед Ел Хавил
Превод:
М-р. Талха Куртиши